| |
|
 Vrksasana is de boomhouding en het is meestal één van de eerste balanshoudingen die je leert in een yogales. Het is een houding waarbij je op één been staat. De voet van het opgetilde been zet je aan de binnenkant van het standbeen. Je houdt beide handen boven je hoofd met je handpalmen tegen elkaar. Je benen symboliseren de wortels van de boom, je torso de stam en je armen zijn de takken van de boom.
Het verhaal achter de houding Vrksasana gaat over Sita. Zij is de vrouw van Rama en een incarnatie van de godin Lakshmi. Op een dag werd ze gevangen genomen door de koning van de demonen, de tienkoppige Ravana. Toen Ravana Sita ontvoerde ging hij er vanuit dat zij verliefd op hem zou worden. Hij gaf Sita het ene cadeau na het andere, maar zij sloeg ze allemaal af. Ze weigerde om ook maar één nacht door te brengen in Ravana’s prachtige huis. ‘Ik ben je gevangene, niet je gast’ zei zij. ‘Ik zal nooit je vrouw zijn. Vergeet niet, ik ben de vrouw van Rama en hij zal mij vinden. En wanneer hij dat doet zal je wensen dat je nooit op mij was gevallen’. ‘Ik ben een geduldig man’ antwoorde Ravana. ‘Elke dag zal ik je vragen om mij te accepteren. Je krijgt één jaar, als je daarna mij nog steeds afwijst dan zal ik je koken en opeten’.
Buiten het paleis van Ravana was een bos vol Ashoka bomen en Sita maakte hier haar huis, omgeven door de bewakers van Ravana. Ashoka bomen zijn in de Indiase folk traditie een symbool van liefde. De bewakers hadden de opdracht gekregen om Sita fysiek niet te schaden, maar het was hen toegestaan om psychologische methodieken te gebruiken om haar te breken. Ze zeiden haar dat Rama haar nooit zou vinden en als hij dat wel zou doen, dan zou hij haar niet meer terug willen omdat ze met Ravana was geweest. ‘Vergeet Rama’, zeiden ze. ‘Denk aan alles dat Ravana voor je zou kunnen doen’.
Sita bleef echter zitten, met haar rug tegen een boom, rustig ademend en wachtend. Ze concentreerde haar geest op Rama. Elke gedachte, ademhaling en hartslag zei ‘Rama, vind me’. Ze stuurde haar liefde in de bomen en stelde zich voor dat hun bladeren de naam van Rama zouden uitzenden naar de wereld.
Bomen zijn geduldige wezens. Ze leven een lange tijd, en ze weten hoe ze sterk moeten blijven gedurende alle veranderingen van de dag, het klimaat en de seizoenen. Deze bomen spraken tot Sita en zeiden haar: ‘Blijf sterk kleine zus. Wees kalm en standvastig, zoals wij. De seizoenen veranderen en dit gevangenschap is niet voor eeuwig. Herinner je Rama’. Op een dag hoorde Sita een stem boven haar die zachtjes riep: ‘Rama, rama, rama’. Het was Hanuman, de aap-god, gestuurd door Rama om Sita te redden.
De boomhouding leert ons onze wortels te vinden en om stevig te staan. Zo creëren we een solide basis van waaruit we kunnen buigen zonder te breken. De boomhouding wordt ook weleens gezien als een staande variant van een (zittende) meditatiehouding. Net als bij meditatie vraagt het staan op één been om kalmte, focus en concentratie. De boomhouding ontwikkelt de spier van onze aandacht: balanshoudingen vereisen een vastberaden focus. Zo leer je stabiel te blijven staan en zachtjes te zwaaien als een boom in de wind, wat de omstandigheden buiten ook zijn.
|
|
|
|
